تحقیقات روانشناسان درک بهتری از خطرات و مزایای استفاده کودکان و نوجوانان از دستگاه های دیجیتال را به ما می دهد. محققان اکنون به محتواهاتی که بچه ها از دستگاه های دیجیتالی دریافت می کند توجه زیادی دارند. 

طبق تحقیقات، کودکان کوچکتر از صفحات دیجیتالی چیزی را به خوبی یاد نمی گیرند. با بزرگتر شدن بچه ها، آنها می توانند اطلاعات معنی دار را از صفحات نمایشی یاد بگیرند، اما همه گیر بودن دستگاه های دیجیتال همچنین به این معنی است که کودکان می توانند به راحتی زمان زیادی را برای بی تحرکی سپری کنند. با این وجود، قدغن کردن کامل استفاده از صفحات دیجیتالی ممکن است برای بچه های بزرگتر و نوجوانان نتیجه معکوس داشته باشد.

جری لین هاگ، دکترای روانشناسی رسانه، از دانشگاه فیلدینگ می گوید: "ما ایده هایی داریم، اما مسئله این است که این فناوری روز به روز پیچیده تر و همه گیرتر می شود."

سازمان بهداشت جهانی (WHO) و آکادمی اطفال آمریکا (AAP) توصیه می کنند؛ بچه های 2 تا 5 ساله باید هر روز یک ساعت یا کمتر از صفحات دیجیتالی استفاده کنند. با این حال، برخی از منتقدان ادعا می کنند که بسیاری از تحقیقات صورت گرفته برای این رهنمودها، مقطعی یا مبتنی بر گزارش خود است اگرچه مطالعات طولی نیز در این ترکیب وجود دارد.آنچه واضح است که بسیاری از والدین، اغلب محدودیت های زمانی را اعمال نمی کنند. 

مطالعات کیفی دلایل مختلفی را برای استفاده گسترده از صفحات دیجیتالی نشان می دهد. به عنوان مثال ، یک نظرسنجی از 133 والدین کودکان در سن پیش دبستانی به رهبری کارول برد-بردبنر استاد علوم تغذیه ای دانشگاه راتگرز، نشان داد که بسیاری از والدین گزارش می کنند که سرگرمی جایگزین مقرون به صرفه ای برای بچه های خود ندارند. دیگران عواملی مانند خستگی خودشان ، نیاز به انجام کارها در خانه و ... را برای مدت زمان زیاد استفاده از صفحات دیجیتالی را ذکر کردند.

با این حال،  یک مطالعه طولی بر روی 2441 مادر و کودک، به رهبری شری مادیگان، دکترای روانشناسی دانشگاه کلگری، نشان داد که زمان بیشتری در هفته صرف استفاده از صفحات دیجیتالی در سنین 24 ماه و 36 ماه با عملکرد ضعیف در آزمایشات غربالگری رفتاری، شناختی و اجتماعی مرتبط است.

با وجود نگرانی کارشناسان، رسانه ها برای نوزادان و کودکان نوپا سالهاست که در بازار وجود دارد که غالباً وعده آموزش می دهند. اما شواهد قوی وجود دارد که نشان می دهد صفحات دیجیتالی ابزار آموزشی موثری برای کودکان نوپا نیست و می تواند انواع تعاملات رو در رو را که در واقع به یادگیری بچه ها کمک می کند، بر هم ریزد. یک تحقیق در سال 2005 به راهنمایی دانیل اندرسون روانشناس رشد و استاد برجسته دانشگاه ماساچوست، نشان داد که مشاهده تلویزیون به طور مداوم به بچه های 2 سال و کمتر به اندازه تعامل زنده یاد نمی دهد.

الگوی اساسی که در ده ها مطالعه یافت شده است این است که کودکان از شخصی که چهره به چهره با آنها حرف می زند بهتر از یک فرد روی صفحه دیجیتالی  یاد می گیرند، حتی اگر دقیقاً همان شخصی باشد که دقیقاً همان کار را انجام می دهد. 

اگرچه اکنون توصیه های مربوط به زمان صفحه دیجیتالی برای بچه های کوچکتراستثنائاتی را برای چت ویدئویی ایجاد می کند، اما شواهد نشان می دهد که کودکان نوپا این رسانه را گیج کننده می دانند و آنها برای درک چت ویدیویی تلاش می کنند مگر اینکه  بزرگسالی که کنارشان حضور دارد به درک آنهاکمک کند. به عنوان مثال، در مطالعه ای ، كودكان 2 ساله موظف شدند یك ویدیوی از پیش ضبط شده را تماشا كنند كه قصد دارد به آنها كلمات جدید بیاموزد یا در یك جلسه چت ویدیویی یادگیری كلمات با یك آزمایشگر شرکت كنند. در نیمی از موارد، والدین کودک به سادگی با کودک نشستند. در نیمه دیگر، والدین با استفاده از دستورالعمل آزمایشگر ، تعاملات با صفحه ویدیو را مدلسازی کردند. یک گپ ویدیویی زنده توجه بچه ها را بهتر از یک ویدیوی از پیش ضبط شده حفظ می کرد، اما فقط بچه هایی که والدین آنها در کنار آنها شرکت می کردند قادر به یادگیری کلمات جدید از صفحه بودند.

تحقیقاتی، به روابط پیچیده بین زمان استفاده از صفحه دیجیتالی و رفاه اشاره دارد. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که یک رابطه U شکل بین استفاده از اینترنت و سلامت روحی و جسمی نوجوانان وجود دارد.

در این میان ، برخی از متخصصان برخورد آگاهانه با رسانه ها را توصیه می كنند. جون لاسر، دکترای روانشناسی از دانشگاه ایالتی تگزاس می گوید :" پرورش کودکان متعادل در یک دنیای بیش از حد متصل" . وی می گوید در واقع ممنوعیت استفاده از صفحات دیجیتالی ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد.

لاسر می گوید: "برای بچه ها مهم است كه توانایی خودتنظیمی را داشته باشند ،" و والدینی كه سعی می كنند زمان استفاده صفحه دیجیتالی را كنترل كنند، ممكن است به طور ناخواسته در این رشد خودتنظیم دخالت كنند. "

لاسر و بروکس ابزاری را در کتاب خود به نام ارزیابی خانواده از زمان نمایش( صفحات دیجیتالی) یا FAST قرار داده اند که اعضای خانواده می توانند با استفاده از آن احساسات خود را درباره زمان نمایش - خود و خودشان بسنجند. این ابزار مشابه برنامه استفاده از رسانه خانوادگی AAP است که در آن والدین و فرزندان 5 ساله و بزرگتر درباره محدودیت های استفاده از صفحه نمایش مذاکره می کنند.

سرانجام ، والدین باید با بچه های خود به تماشای رسانه ها بپردازند. استراسبورگر می گوید، نگه داشتن یک خط ارتباطی آزاد درباره رسانه ها به کودکان کمک می کند، در مواقعی که به طور حتم با محتوایی روبرو می شوند که آماده دیدن نیستند. 

لاسر می گوید : " اولین توصیه ما به والدین این است که وقت خود را با فرزندانشان بگذرانند. این ساده است و باعث ایجاد یک رابطه سالم می شود."

یافته های کلیدی 

• کودکان زیر 2 سال از روی صفحه دیجیتالی یاد نمی گیرند.

• تماشای مشترک ( والدین و فرزند) رسانه ها می تواند از بچه ها در برابر بسیاری از نقاط ضعف صفحات دیجیتالی محافظت کند. 

• زمان تماشای تلویزیون با چاقی در جوانان ارتباط دارد. 

با مرکز تخصصی روان شناسی آترینا در تماس باشید و با شرکت در کارگاه های ویژه نوجوانان (آموزش مهارتهای زندگی بر اساس متد 4H) و کارگاه های ویژه والدین نوجوان (فرزندپروری نوجوان و ..) ، از دیدن تغییرات مثبت لذت ببرید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره 09196510590 و 02122684075  در تماس باشید.

تهیه شده در دپارتمان مطالعات کانون روانشناسی نوجوان آترینا

مترجم : فاطمه رازی

منبع :

https://www.apa.org/monitor/2020/04/cover-kids-screens