بعضی مواقع بدخلقی نوجوانان امری طبیعی است. اما چه موقع نوسانات خلقی یک نوجوان نشانه چیزی بیشتر است - مانند بیماری روانی؟

بیماری روانی بیش از آنچه فکر می کنید در نوجوانان شیوع دارد. اما بسیاری از انواع بیماری های روانی قابل درمان هستند و این فقط به تشخیص دقیق بیماری مربوط می شود.

شش واقعیت در مورد بیماری روانی

در اینجا 6 واقعیت در مورد بیماری روانی در نوجوانان آورده شده است که والدین باید از آنها آگاه باشند.

پزشکان معیارهای خاصی را بررسی می کنند تا مشخص کنند آیا فردی به بیماری روانی مبتلا است یا خیر.

برای تشخیص ابتلای فرد به اختلال افسردگی اساسی ، پزشکان معمولاً بدنبال افسردگی یا عدم علاقه به سرگرمی ها یا فعالیت های تفریحی هستند. با این حال ، در نوجوانان ، این علائم ممکن است به عنوان تغییر در نمرات ، بی علاقگی به دوستان ، یا تحریک پذیری خارج از شخصیت ظاهر شود. اگر حداقل یکی از این علائم وجود داشته باشد ، معیارهای اضافی ارزیابی می شوند.

علاوه بر این ، پنج مورد از هفت علائم زیر برای تشخیص مورد نیاز است:

تغییرات در خواب

شروع جدید گناه

تغییر در سطح انرژی

تغییر در تمرکز یا تکمیل کار

تغییر در اشتها

تغییر در انگیزه

افکار خودکشی

اگر فردی تقریباً هر روز پنج مورد از این علائم را تجربه کرده باشد ، حداقل به مدت دو هفته ، ممکن است مبتلا به اختلال افسردگی اساسی باشد.

از طرف دیگر ، اگر این احساسات ادامه داشته و علائم غیرمعمول دیگری نیز وجود داشته باشد ، احتمالاً بهتر است که با پزشک خود صحبت کنید.

چند نوع بیماری روانی رایج در نوجوانان وجود دارد

شایع ترین بیماری های روانی در نوجوانان عبارتند از:

اضطراب عمومی - نگرانی بیش از حد در مورد مسائل روزمره

ترس های اجتماعی - احساس شدید خودآگاهی و عدم امنیت در محیط های اجتماعی

افسردگی - احساس مداوم غم ، اضطراب ، و یا پوچی

بیش از 1 از 10 کودک بین 12 تا 17 سال در سال 2014 یک دوره افسردگی اساسی را تجربه کرده اند. این بدان معنی است که حداقل برای 2 هفته ، نوجوان:

افسرده بود یا علاقه یا لذت خود را نسبت به سایر فعالیتها از دست داد.

نمی تواند عملکرد عادی داشته باشد ، در مواردی مانند خواب ، انرژی یا تمرکز مشکل دارد.

علائم هشدار دهنده بیماری روانی در نوجوانان بسته به شرایط متفاوت است.

برای بیشتر بچه ها ، یکی از علائم قابل گفتن کاهش نمرات است ، اما علائم هشدار دهنده دیگری نیز وجود دارد.

تغییر در عادات اجتماعی از جمله دور شدن از مدرسه ، دوستان و فعالیتهایی که کودک شما از شرکت در آنها در گذشته لذت می برد می تواند نشانه هشدار دهنده دیگری باشد. 

اضطراب عمومی ، ترس های اجتماعی و افسردگی نیز علائم منحصر به فرد خود را دارد.

علائم اختلال اضطراب عمومی شامل:

احساس بی قراری -به راحتی خسته می شوید-مبارزه با تمرکز-تحریک پذیری را تجربه می کنید-احساس تنش عضلانی- مشکلات خوابیدن.

علائم اختلال اضطراب اجتماعی عبارتند از:

از اینکه فکر می کنید در کنار دیگران باشید بسیار مضطرب هستید و برای گفتگو با افراد دیگر تلاش می کنید.

تجربه خودآگاهی شدید و ترس از تحقیر ، شرمندگی ، طرد شدن یا آزردن افراد.

نگران قضاوت شدن.

احساس اضطراب روزها یا حتی هفته ها قبل از یک رویداد اجتماعی.

اجتناب از مکانهایی که افراد دیگر در آن خواهند بود.

در تلاش برای دوست سازی و حفظ دوستان

سرخ شدن ، تعریق یا لرزش در اطراف دیگران.

احساس تهوع در اطراف افراد دیگر.

در حالی که حداقل برخی از این علائم معمولاً باید چندین هفته یا چند ماه قبل از تشخیص دقیق وجود داشته باشد ، اما گاهی اوقات ، علائم فقط 2 هفته برای بررسی یک تشخیص کافی است.

ابتدا باید به متخصص یا مراجعه کنید.  در هنگام ملاقات اولیه برای غربالگری بیماری روانی ، پزشک ممکن است بپرسد:

علائمی که نوجوان نشان می دهد چیست؟

والدین نگران چه چیزی هستند؟

آیا نوجوان نگرانی دارد؟

بنابراین اگر نگران هستید که نوجوان شما ممکن است با یک بیماری روانی دست و پنجه نرم کند ، با پزشک مشورت کنید.

برای ارتباط با روانشناسان مرکز تخصصی روان شناسی آترینا با شماره های 09196510590 - 02122684075 در تماس باشید.

تهیه شده در دپارتمان مطالعات کانون روانشناسی نوجوان آترینا

مترجم پریسا الوندی

منبع:

https://www.pennmedicine.org/updates/blogs/health-and-wellness/2017/may/teens-mental-health