Top

نوجوانان وابسته به بازی های رایانه ای

10 نکته مهمی که والدین باید بدانند:

از زمان ورود بازی های رایانه ای به خانه ها، والدین فکر می کنند که آیا بازی های ویدیویی خشن ممکن است بر کودکان و نوجوانان تأثیر منفی بگذارد؟

امروزه والدین هنوز نگران تأثیرات بازی های رایانه ای خشن هستند و البته این موضوع همچنان یک موضوع محبوب برای رسانه ها است. با این حال، با افزایش روزافزون کودکان و نوجوانانی که وقت زیادی را به انجام بازی های رایانه ای می گذرانند ، شاید والدین بیش از تأثیرات بازی های ویدیویی خشن، نگران نوجوانان وابسته به بازی های رایانه ای باشند.

اکثر مطالعات نشان می دهد که تقریباً 5 تا 10 درصد از نوجوانان که بازی های رایانه ای انجام می دهند، وابسته می شوند.

در مقایسه با سایر مشکلات روانشناختی (مانند افسردگی و اضطراب)، اعتیاد به بازی های رایانه ای نوجوانان بدیهی است که یک مشکل نسبتاً جدیدی است که خانواده ها با آن روبرو هستند. به همین ترتیب، والدین ممکن است اطلاعات دقیق و یا مفیدی در مورد علائم اعتیاد به بازی های رایانه ای، عوامل خطر برای اعتیاد به بازی های ویدیویی و راهکارهایی برای کمک به نوجوانان وابسته به بازی های رایانه ای پس از بروز مشکل نداشته باشند.

هنوز هم در مورد اینکه اعتیاد به بازی های رایانه ای دقیقاً چیست و اینکه چگونه والدین می توانند به نوجوانی که به نظر می رسد بیش از زندگی در دنیای واقعی، بیشتر به بازی در یک دنیای مجازی علاقه دارد، کمک کنند، سردرگمی زیادی وجود دارد .

به والدینی که سعی در کمک به نوجوانان وابسته به بازی های رایانه ای دارند توصیه می شود که ده نکته مهم زیر را در نظر بگیرند.

1- در حال حاضر ، وابستگی به بازی های رایانه ای یک اختلال روانشناختی رسمی نیست. احتمال گنجاندن اعتیاد به بازی های رایانه ای در نسخه های بعدی کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی در حال بحث است، اما در حال حاضر این تنها روشی برای توصیف شخصی است که به نظر می رسد زندگی بیش از حد تحت تأثیر بازی های بیش از حد زندگی او قرار گرفته است  و این یک اعتیاد شناخته شده نیست.

2-  عقل سلیم نشان می دهد که هرچه نوجوان بیشتر به بازی های رایانه ای بپردازد، احتمال بازی او در گروه "سطح ناسالم بازی" نیز بیشتر می شود. با این حال، از آنجا که اعتیاد به بازی های رایانه ای تشخیص رسمی نیست، تعداد مشخصی از ساعت در روز وجود ندارد که نشان دهنده وابستگی باشد. بنابراین، علاوه بر اندازه گیری میانگین ساعات بازی او در روز، شاید بررسی اهمیت تداخل بازی های رایانه ای در روابط اجتماعی، عملکرد مدرسه، خلق و خوی و رشد مهارت های فردی نوجوان از اهمیت بیشتری برخوردار باشد.

3- والدینی که نگرانند نوجوانشان وقت زیادی را به انجام بازی های رایانه ای می پردازند، نباید تصور کنند که فرزندشان سرانجام از بازی های ویدیویی خسته خواهد شد. درست است که برخی از نوجوانان وابسته به بازی های رایانه ای سرانجام علایق دیگری پیدا می کنند و بازی هایشان فروکش می کند. اما در این میان عده ای نیز هستند که با بزرگتر شدن حتی عادتهای بازی شدیدتری را نیز دارند. اعتیاد به بازی های رایانه ای باید به محض اینکه والدین تشخیص دهند که باعث اختلال قابل توجه در سایر زمینه های مهم زندگی نوجوانان می شود، رسیدگی شود.

4- بیشتر کودکان و نوجوانان می توانند و بدون ایجاد اعتیاد، بازی های رایانه ای انجام دهند. با این حال، برای برخی از نوجوانان تردیدی نیست که استفاده از بازی های رایانه بیش از حد است. برای این نوجوانان ، بازیهای رایانه ای نسبت به سایر فعالیتها اولویت دارند و فعالیت های دیگر دیگر (به عنوان مثال مدرسه ، روابط ، باشگاهها ، ورزش) فدا می شود تا بتوان وقت بیشتری را جلوی صفحه رایانه صرف كرد. واقعاً مهم نیست که به آن "اعتیاد" می گویند یا نه. اگر او با وجود تجربه عواقب منفی قابل توجه در سایر زمینه های زندگی خود به بازی ادامه دهد (به عنوان مثال ، نادیده گرفتن مدرسه یا دوستان)، بازی رایانه ای او مشکلی است که باید توجه شود.

5-  برای والدین، یکی از نکات مهم در مورد نوجوانان وابسته به بازی های رایانه ای، تأثیری است که بر عملکرد تحصیلی فرزندشان می گذارد. اگر دانش آموزی قبل از اینکه مجذوب بازی های رایانه ای شود.والدین باید قوانین بسیار روشنی در مورد بازی (از جمله امکان ممنوعیت) تا بهبود علائم وضع کنند. علاوه بر این، بسیار مهم است که هر قانونی در مورد بازی نه تنها تنظیم شود، بلکه به طور مداوم اجرا شود. تعیین محدودیت در بازی های رایانه ای اما پیروی نکردن از آن با اجرای قوانین جدید، به طور بالقوه مضر تر از نداشتن هیچ محدودیتی است.

6-  به طور کلی، برای کمک به نوجوانان وابسته به بازی های رایانه ای می توان، همه ی بازی های رایانه ای و وسایل مورد نیاز آن، از اتاق نوجوان حذف شود. 

7-  محبوب ترین رویکرد درمانی برای اعتیاد به بازی های رایانه ای، درمان شناختی-رفتاری (CBT) است.CBT برای اعتیاد به بازی شامل به چالش کشیدن و جایگزینی افکار ناسالم (شناختها) در مورد بازیهای رایانه ای (به عنوان مثال "بازی من به کسی آسیب نمی رساند") و ایجاد تغییرات رفتاری تدریجی برای کاهش زمان صرف شده برای بازی های ویدیویی (به عنوان مثال پاداش برای پیروی از قوانین جدید، عواقب مناسب برای نقض محدودیت زمانی، یادآوری های برنامه ریزی شده برای توقف بازی، راه حل های نرم افزاری، درگیر شدن در سایر فعالیت ها، شناسایی و کاهش رفتارهای امکان پذیر ، جلوگیری از عوامل محیطی و غیره).

8-  والدینی که از یک درمانگر یا روانشناس کمک می گیرند، باید ملاقات با وی را قبل از اولین قرار ملاقات با فرزندشان داشته باشند. اگرچه مسئله نوجوانان وابسته به بازی های رایانه ای توسط متخصصان بهداشت روان با جدیت بیشتری مورد توجه قرار می گیرد، کسانی هستند که احتمال اضافه شدن بازی های ویدیویی را به طور کامل رد می کنند و فقط به کشف "علت اصلی" این مشکل می پردازند. درمانگر حداقل باید این احتمال را که اعتیاد به بازی های رایانه ای مشکل اصلی است در نظر بگیرد و در صورت لزوم درمان مستقیم این مسئله را ارائه دهد. 

9-  در بعضی مواقع، اعتیاد به بازی های رایانه ای علامت یک مشکل روانی، عاطفی یا بین فردی دیگر است.درست است، اعتیاد به بازی های رایانه ای می تواند مسئله اصلی بروز این مسئله باشد. اما شواهد قابل توجهی وجود دارد که استفاده بیش از حد از رایانه را نیز می توان با مشکلاتی مانند افسردگی، اضطراب و ضعف مهارت های اجتماعی تحریک یا تشدید کرد. به عنوان مثال، نوجوانی که با افسردگی دست و پنجه نرم می کند ممکن است از بازی های رایانه ای استقبال کند زیرا احساس می کند توانایی مقابله با مشکلات دنیای واقعی را ندارد. البته بعید است که روی آوردن به بازی های آنلاین باعث شود چالش هایی که او در دنیای واقعی با آن روبرو است از بین برود و به طور بالقوه آنها را حتی بدتر کند. در این مثال، درمانگر نه تنها باید بازی های ناسالم را درمان کند ، بلکه افسردگی ممکن است باعث ایجاد اعتیاد شود.

10-  علی رغم چالش ها و ناامیدی های اجتناب ناپذیر در برخورد با اعتیاد به بازی های رایانه ای نوجوانان، والدین باید به یاد داشته باشند که هرگز نوجوانان والسته به بازی های رایانه ای را طرد نکنند. اگرچه تغییر عادت های ناسالم بازی های ویدیویی همیشه آسان نیست، اعتیاد به بازی های رایانه ای نوجوان به ویژه اگر والدین اطلاعات مهم و استراتژی لازم برای برنامه ریزی موفقیت آمیز برای اعتیاد به بازی های ویدیویی را داشته باشند، قابل درمان است .

با مرکز تخصصی روان شناسی آترینا در تماس باشید و با شرکت در کارگاه های ویژه نوجوانان (آموزش مهارتهای زندگی بر اساس متد 4H) و کارگاه های ویژه والدین نوجوان (فرزندپروری نوجوان و ..) ، از دیدن تغییرات مثبت لذت ببرید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره 09196510590 و 02122684075  در تماس باشید.

تهیه شده در دپارتمان مطالعات کانون روانشناسی نوجوان آتزینا

مترجم: پرستو ثابتی

منبع:

http://www.techaddiction.ca/teenagers-addicted-to-computer-games.html

Top