مدیریت بازی های کامپیوتری در دوران کودکی

 مجتمع فرهنگی آموزشی علامه طباطبایی

دپارتمان روانشناسی 

رفتار مناسب و خوشایند ، رفتاری ست موثر و مفید !

مزایای اصلی بازی های ویدیویی شامل تقویت مهارت های ذهنی است که عبارتند از:

.ریسک کردن

.چگونه به چالش ها پاسخ دهیم

.چگونه به ناامیدی ها پاسخ دهیم

.چگونه اهداف را کشف و بازنگری کنیم

.کار تیمی و همکاری در هنگام بازی با دیگران

.مدیریت

.شبیه سازی، مهارت های دنیای واقعی.

.تقویت زبان

.حل مسئله و منطق

.هماهنگی دست و چشم، مهارت های حرکتی ظریف و مهارت های فضایی

.برنامه ریزی، مدیریت منابع و تدارکات.

.فعالیت چند وجهی، ردیابی همزمان بسیاری از متغیرهای در حال تغییر و مدیریت چندین هدف

.تفکر سریع، تجزیه و تحلیل سریع و تصمیم گیری

.دقت

.استراتژی و پیش بینی

.موقعیت شناسی

.تقویت مهارت های خواندن و ریاضی

.استقامت

.الگو شناسی

.تقویت مهارت ها

.استدلال استقرایی و آزمون فرضیه

.نقشه برداری

.حافظه

.تمرکز

.تقویت توانایی سرعت در تحلیل داده های بصری

.قضاوت های معقول

چرا کودکان دوست دارند زمان زیادی صرف بازی کردن کنند ؟

ترشح دوپامین و تقویت سیستم پاداش مغز

آیا بازی های ویدیویی نیازی را برآورده می کنند که بچه ها (یا بزرگسالان) در زندگی واقعی آن را دریافت نمی کنند ؟

بیشتر تحقیقات بر روی 3 نیاز روانشناختی اصلی تمرکز دارد:

 شایستگی، استقلال و ارتباط

مشکلی که می بینیم این است که در حالی که بازی های ویدیویی تلاش می کنند این نیازها را برآورده کنند،

 پاسخی که ارائه می دهند بسیار پایین تر از برآورده شدن این نیازها از طریق تعاملات دنیای واقعی است.

 تلاش برای برآورده کردن این نیازها از طریق بازی های ویدیویی، غنا، معنادار بودن و رشدی را که دنیای واقعی می تواند فراهم کند، فراهم نمی کند.

سوال اصلی

.چگونه و چرا این نیازها در زندگی واقعی برآورده نمی شوند؟

.آیا برخی نیازهای اساسی روانی (یا فیزیکی) وجود دارد که در آن لحظه برآورده نشود؟

.آیا او فقط حوصله اش سر رفته است؟

.آیا واقعاً روزهای سختی در مدرسه داشته و کلماتی برای بیان آن ندارد؟ 

.آیا او در یک آزمون در مدرسه خوب عمل نکرد و بازی ویدیویی نیاز به شایستگی را برآورده می‌کند؟

در نظر گرفتن نیازهای روان‌شناختی اساسی اغلب می‌تواند در مورد این سوال که چرا بازی‌های ویدیویی تا این حد اعتیادآور هستند توضیح زیادی بدهد.

تلفن یا تبلت پرستار کودک نیست !!

استفاده بیش از حد طولانی از وسایل الکترونیکی می تواند منجر به مواردی مانند افسردگی و اضطراب، دشواری در تعاملات اجتماعی شود. بنابراین ممکن است در شروع یک مشکل کوچک به نظر برسد، اما می تواند به یک مشکل بسیار بزرگ درازمدت برای کودکان تبدیل شود.

نتیجه تحقیقات Alberta University  در 2400 خانواده :

در مقایسه با کودکانی که کمتر از 30 دقیقه در روز از صفحه نمایش استفاده می‌کردند، کودکانی که بیش از دو ساعت در روز از صفحه نمایش استفاده می‌کردند، پنج برابر بیشتر در معرض مشکلات رفتاری مانند بی‌توجهی، عمل کردن، بیش فعالی و مخالف بودن بودند. و بیش از هفت برابر بیشتر احتمال دارد که معیارهای اختلال نقص توجه و بیش فعالی را برآورده کند.

اولین راهکار :جایگزین مناسب برای برآوردن نیازها و تقویت مهارت های زندگی

کمک های اولیه

-تدارک بازی های فیزیکی مهیج

 -استفاده از تایمر

-برنامه ریزی برای سرگرمی های هیجان انگیز

-به کودکان اجازه دهیم تا زمان مشخصی را به بازی اختصاص دهند

 -برای زمانی که می توانند بازی کنند، قوانین وضع کنیم

 -روز آزاد

-استفاده از اپلیکیشن های کنترل والدین

مدیریت 

-بازی فقط باید پس از انجام سایر مسئولیت های خود در آن روز توسط فرزندتان انجام شود. 

 -محدودیت‌های واضحی برای بازی‌های فرزندتان قائل شوید. آکادمی اطفال آمریکا پیشنهاد می کند که زمان اختصاص داده شده باید کمتر از 30 تا 60 دقیقه در روز در روزهای مدرسه و 2 ساعت یا کمتر در روزهای غیر مدرسه باشد. برخی از روزهای هفته نباید بازی انجام دهند. 

 -مشخص کردن زمان ارزیابی برای قوانین وضع شده.

 -یک پیامد واقع بینانه برای شکستن قوانین تعیین کنید. نتیجه نقض قوانین باید قابل اجرا و بلافاصله انجام شوند.

-بازی مورد علاقه فرزندتان را بررسی کنید که متناسب با سن و ویژگی های شخصیتی کودک باشد.

مقتدر باشید.

- برای فعالیت های غیر بازی تقویت مثبت ارائه دهید.

بررسی چند سوال رایج

-چرا کودکان علاقه دارند بازی دیگران را تماشا کنند؟

شواهدی مبنی بر دخالت نورون های آینه ای در زمینه هایی مانند همدلی وجود دارد. یعنی کودک خود را جای بازیکن درنظر میگیرد بنابراین ترشح دوپامین و تقویت سیستم پاداش در او نیز فعال میشود.

-آیا بازی های کامپیوتری به مغز کودکان کمک می کند؟

محققان دریافتند که گیمرها در آزمایش هایی که باید رفتار تکانشی را کنترل می کردند یا اطلاعات را به خاطر می سپارند، بهتر از افراد غیربازی کننده عمل می کردند. مغز گیمرها همچنین فعالیت بیشتری را در مناطق مرتبط با توجه و حافظه نشان داد.

-آیا بازی می تواند IQ را افزایش دهد؟

بازی های کامپیوتری هوش را افزایش می دهند  !!! 

نتایج نشان داد آن دسته از کودکانی که مدت زمان متوسطی را صرف بازی های کامپیوتری می کردند، هوش خود را تقریباً 2.5 امتیاز هوشی بیشتر از میانگین افزایش دادند.

-آیا بازی های  کامپیوتری از نظر اجتماعی به بچه ها کمک می کند؟

مطالعات نشان داده‌اند که انجام بازی‌های کامپیوتری، به‌ویژه بازی‌هایی که اجتماعی و مشارکتی هستند، می‌تواند منجر به رفتارهای اجتماعی (رفتاری مثبت، مفید و با هدف پذیرش اجتماعی و دوستی) در بین کودکان شود.

با سپاس از همراهی و توجه شما عزیزان

به امید روزهای شاد برای شما و فردایی شادتر برای فرزندان نازنینمان 

با سلام من 2 تا بچه دارم دختر 2 ساله و پسر 6 ساله ، سوالم اینه بچه های من خیلی غذاخور نبودن و من خودم با وضع قانون "اگر غذای مدرسه ات رو بخوری اجازه داری از تبلت استفاده کنی " که با اومدن به این جلسه متوجه شدم اشتباه کردم آیا می تونم قانون جدید بزارم ؟ و (بیشتر کلیپ های بازی بچه هارو نگاه می کنن تا بازی و به زبان اصلی مثل اسپایدرمن ،نادیا و بت من ) ممنون اگر جواب بدین. 

پاسخ روانشناس متخصص: 

درود بر شما دوست عزیز ، برای رفتارهایی که بصورت روتین بچه ها باید انجام بدن مثل غذا خوردن ، زمان خوابیدن نمی تونیم قانون وضع کنیم که پاداش یا تنبیه براش در نظر بگیریم . اینها کارهایی هست که بچه ها حتما باید انجامش بدن .حالا برای اینکه بچه هارو تشویق بکنیم به انجام اونها می تونیم تشویق هیجان انگیز براشون تعیین بکنیم ولی اینکه بخواد پاداشی دریافت بکنه خیر ! برای اصلاح اون باید رفتار رو توی روتین برنامه بیاریم . برای مثال "اگر دوست داری تلویزیون ببینی خوب قبلش باید غذات رو خورده باشی و بعد می تونی بری تلویزیون ببینی . تکلیف انجام دادن هم یه کار روزمره هست ، روتینه زندگیه و قانون نیست .خوب اول شما باید تکالیفت رو انجام بدی و بعد می تونی تلویزیون ببینی . یعنی اینکه من یاد بگیرم اولویت انجام دادن فعالیت ها چیه ؟ و اینها پاداش و تنبیه  نیست ، من وقتی که تکالیفم رو انجام دادم می تونم تلویزیون نگاه کنم پس اگر انجام ندم نوبت به انجام کار بعدی نمیرسه ، نمی تونم تلویزیون ببینم چون تکالیفم رو انجام ندادم و تنبیه محسوب نمیشه .

نحوه برخورد والد با فرزند در مقابل حس برد و باخت کودک باید چطور باشه ؟ 

پاسخ روانشناس متخصص :

پیروزی و شکست 2 اتفاق بسیار طبیعی و واقعی زندگی هستن ، بنابراین تجربه احساس های خوشایند بعد از این اتفاقات هیجان طبیعیه زندگیه که هر فردی اون رو تجربه میکنه . پس زمانی که فرزند من هرکدوم از این اتفاقات و احساسات رو تجربه کرد اولین چیزی که از ما میگیره اینه که متوجه میشم میفهمم که چه احساسی داری و این احساست کاملا طبیعیه و هیچ اشکالی نداره. و اگر موضوع ، موضوعه جدی باشه که لازم باشه بررسی بکنیم ، خوب حالا من شکست خوردم بیا با هم بررسی بکنیم که چه چیزی ، چه عواملی باعث شد که من شکست بخورم .چقدر از این اتفاقات تحت کنترل من بوده ؟ و چقدر از اینها تحت کنترل من نبوده و من چیکار می تونم بکنم در آینده. قرار نیست همیشه پیروز باشیم قرار نیست همیشه شکست بخوریم و هر کدوم از این احساسات گذرا هستن . یعنی من الان احساس خوشایندی دارم از این پیروزی ولی این هم گذراست و برای  شکست  هم این امر صادقه که یک احساس و یا یک هیجان گذراست.