سوال خوب و مهمی بود.
منتظر بودم خیلی ها این سوال براشون پیش بیاد که چطور ممکنه یک کودک به مثال یک لوح سفید نباشه.
تقریبا ۸۰ درصد فکر میکنن این جمله درسته !
که خب اشتباه فکر میکنن!
چرا ؟!
بهم بگین پس نقش ژنتیک چی میشه؟
وقتی یک نفر بصورت ذاتی (ژنتیکی) در مثلا موسیقی استعداد داره، و یکی دیگه در محاسبات ریاضی خُبره است، چطور میتونیم بگیم اونها لوح سفید اند؟
وقتی یکی از خانواده پدری ژن صبوری رو گرفته یکی دیگه از خانواده مادری ژن پرجنب و جوشی و شادابی، چطوری میتونیم با رفتارمون یا به اصطلاح عام، تربیتمون ، در اون تغییر ایجاد کنیم ؟
اصلا شما بگین، چقدر تلاشهاتون برای "تغییر" رفتارهای فرزندتون نتیجه داشته؟؟؟
اجازه بدین تا به شما بگم! هیچ !
شما در بهترین حالت تونستید رفتارش رو مدیریت یا کنترل کنید و نه تغییر !
خب ، این تفکر اشتباه کجا به ما ضربه میزنه ؟
جایی که انتظاراتمون خارج از توانمندیهای فرزندمونه.
وقتی که از خودمون ایراد میگیریم که تربیت من بعنوان والد اشتباه بوده.
او زمانی که رابطمون با فرزندمون با تنش مواجه میشه بخاطر خواسته های دور از ویژگیهای فردی فرزندنمون !
پس درستش چیه ؟
کودکان لوح سفید نیستن !
انسانها لوح هایی با نقش و نگاری زیبان، هر کس با رنگها و طرح های منحصربفرد خودش تابلویی زیبا در سبک خاص خودش هست که نمیتونیم بگیم کدوم تابلو زیباتره،
فقط کافیه با دقت، با عشق بهش توجه کنیم، اون نقش رو درک کنیم، و کمکش کنیم این طرح زیبا بتونه به بهترین شکل ممکن بدرخشه !
این یعنی باید به فرزندمون کمک کنیم ویژگیهای شخصیتی ش رو بشناسه، هرکجا لازمه مدیریت یاد بگیره (و نه تغییر صد درصدی)
استعدادهاش رو شناسایی کنیم و شرایط رو برای پرورش و شکوفایی این استعدادها فراهم کنیم !
با مرکز تخصصی روان شناسی آترینا در تماس باشید و تست استعدادیابی دهید و با شرکت در کارگاه های ویژه نوجوانان (آموزش مهارتهای زندگی بر اساس متد 4H) و کارگاه های ویژه والدین نوجوان (فرزندپروری نوجوان و ..) ، از دیدن تغییرات مثبت در مسیر خودشکوفایی لذت ببرید.
جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره 09196510590 و 02122684075 در تماس باشید.
دپارتمان مطالعه و تحقیق کانون روانشناسی نوجوان آترینا
دکتر الناز صالحی پور
روانشناس نوجوان